1
00:00:01,640 --> 00:00:09,840
Otrzymałem wiele sugestii co do tematu dzisiejszego spotkania;

2
00:00:10,000 --> 00:00:18,640
a jedną z nich była wiadomość, która przyszła już dawno, a dotyczyła stresu;

3
00:00:19,060 --> 00:00:35,880
ale w szczególności, chciałbym skupić się dzisiaj na tym, jak odnieść sukces, i robić wiele różnych rzeczy, i stać się liderem w swojej dziedzinie bez stresu. 

4
00:00:36,000 --> 00:00:50,860
Jak osiągnąć wiele bez zmęczenia umysłu; innymi słowy, jak używać umysłu w sposób efektywny – a to coś, w czym buddyzm jest naprawdę dobry. 

5
00:00:51,000 --> 00:00:58,640
Z prostego powodu: jako mnisi, medytujemy już bardzo długo; poza tym, nie jestem leniwym mnichem: 

6
00:00:59,000 --> 00:01:09,640
czasami ludzie przychodzą do mnie z wizytą w świątyni w Serpentine, a ja jestem zajęty pracą na dachu, tak jak dziś rano; 

7
00:01:10,000 --> 00:01:21,640
a po południu zajmuję się administracją, w międzyczasie pomagam ludziom, którzy przychodzą i opowiadają o swoich problemach, a potem udzielam porad, 

8
00:01:22,000 --> 00:01:31,640
a potem wygłaszam mowę, a potem rozmawiam jeszcze z wami. Mój dzień zaczyna się o czwartej nad ranem – dziś nawet wcześniej, o trzeciej trzydzieści

9
00:01:32,000 --> 00:01:45,640
i kończy się późno. Jak można tyle robić i zachować radosny umysł? Jak odnieść sukces bez stresu? 

10
00:01:46,000 --> 00:02:01,640
To da się zrobić. Ale pierwszą rzeczą, o którą ludzie pytają, jest: co buddyjski mnich może wiedzieć o stresie? Co może wiedzieć odpowiedzialności? 

11
00:02:02,000 --> 00:02:16,640
Wy tylko sobie mieszkacie w świątyni i relaksujecie się. Tak, tak właśnie myślicie. Ale, jeśli rzeczywiście zamieszkalibyście w świątyni , to zobaczylibyście, jak ciężko pracują mnisi. 

12
00:02:17,000 --> 00:02:31,640
Pamiętam, jak opowiadałem o tym kiedyś podczas wielkiego spotkania na dwa tysiące ludzi w Singapurze, kiedy pod koniec ktoś stwierdził: 

13
00:02:32,000 --> 00:02:53,640
„skąd możesz wiedzieć, co to jest stres? To, o czym mówisz ma sens w teorii, ale w prawdziwym życiu, gdzie musimy ciężko pracować, jest zupełnie inaczej. Co ty wiesz o stresie?” 

14
00:02:54,000 --> 00:03:06,640
A ja mu opowiedziałem, co robiłem tego dnia w Singapurze: wstałem o czwartej nad ranem – ilu z was wstaje o czwartej nad ranem? I od razu zaczyna pracę? 

15
00:03:07,000 --> 00:03:19,640
Wyliczyłem wszystko, co robiłem tego dnia: odwiedzanie ludzi w szpitalach – poza tym jestem też duchowym Patronem Duchowym Stowarzyszenia Buddyjskiego w Singapurze, 

16
00:03:20,000 --> 00:03:31,800
ale to jest za granicą, to nie jest moje główne zajęcie, tutaj mam mnóstwo innych zajęć i wyliczyłem je wszystkie, godzina po godzinie. 

17
00:03:32,000 --> 00:03:46,800
I jak już mu to wszystko wyliczyłem, powiedziałem: jako, że wykonuję tą całą pracę, to kwalifikuję się do tego, żeby opowiadać o radzeniu sobie ze stresem. 

18
00:03:47,000 --> 00:03:58,800
I ten człowiek podszedł do mikrofonu i powiedział: wow, nie zdawałem sobie sprawy, jak ciężko w naszych czasach pracują mnisi.

19
00:03:59,000 --> 00:04:06,800
I powiedział: wiesz, myślałem, żeby zostać mnichem, ale chyba już nie mam na to ochoty. Straciłem mnicha. 

20
00:04:07,000 --> 00:04:28,800
Pracuję ciężko, ale bez stresu. I są techniki, które można wykorzystać, żeby odnieść sukces w jakiejkolwiek dziedzinie – bez stresu; żeby być człowiekiem sukcesu z uśmiechem na twarzy.

21
00:04:29,000 --> 00:04:36,800
Po pierwsze: proszę, nie noście ze sobą swojej przeszłości. 

22
00:04:37,000 --> 00:04:56,800
Bo jeśli ciągle nosicie ją ze sobą, i roztrząsacie co się stało, co ktoś zrobił, co ktoś powiedział, to to zajmuje tyle przestrzeni w waszym mózgu, że prawie nic wam nie zostaje, żeby wykonać obecne zadanie. 

23
00:04:57,000 --> 00:05:11,800
Jak macie być w stanie pracować, skoro aż tyle procent waszego umysłu jest zajęte przez rozmyślanie dlaczego ktoś coś zrobił, dlaczego ktoś coś powiedział, i przez wszystkie inne okropne rzeczy, które sami zrobiliście. 

24
00:05:12,000 --> 00:05:24,800
Nie stać nas na marnowanie zasobów naszego umysłu. Żeby odnieść sukces potrzebujemy tyle energii, że nie stać nas na to, żeby trzymać się przeszłości.
 
25
00:05:25,000 --> 00:05:36,800
Jedną z pierwszych rzeczy, których się uczymy na temat sukcesu w życiu, jest to, żeby uwalniać się od przeszłości chwilę po tym, jak się wydarzyła. 

26
00:05:37,000 --> 00:05:54,800
Żeby nic nie zatrzymywać. Żeby być kimś, czyj bagaż jest zawsze pusty. Wyobraźcie sobie jak bardzo wolne stałoby się wasze życie i jak umożliwiłoby wam to odniesienie sukcesu w chwili obecnej, 

27
00:05:55,000 --> 00:06:12,800
gdybyście mogli całkowicie i natychmiast uwolnić się od tego, co się przed chwilą wydarzyło. A jeśli nie możecie tego zrobić, to spróbujcie przynajmniej uwolnić się od złych rzeczy, które wydarzyły się w przeszłości. 

28
00:06:13,000 --> 00:06:26,800
Dobre rzeczy nie zajmują w umyśle aż tyle miejsca, ale te wszystkie negatywne doświadczenia z całego życia – dostaję mnóstwo listów od ludzi, którzy piszą o swoich przejściach,

29
00:06:27,000 --> 00:06:44,800
o molestowaniu seksualnym w dzieciństwie, o przemocy fizycznej której doświadczyli, i myślę sobie: to co ci się przytrafiło jest obrzydliwe, straszne, takie rzeczy nie powinny się dziać…

30
00:06:45,000 --> 00:06:58,800
ale nawet od tego możesz się uwolnić. Dlaczego? To jest wyzwanie, bardzo trudne, ale wiem o czym mówię: 

31
00:06:59,000 --> 00:07:13,800
dlaczego pozwalasz, żeby to wszystko powstrzymywało cię od życia w chwili obecnej? Czemu cały czas jesteś więźniem tej przeszłości? 

32
00:07:14,000 --> 00:07:28,800
Zostałeś skrzywdzony, bardzo skrzywdzony, ale nie musisz być krzywdzony cały czas, przez wspominanie przeszłości. Możesz się uwolnić. 

33
00:07:29,000 --> 00:07:54,800
Ja też chyba muszę się na chwilę uwolnić, bo nadchodzą jakieś tajemnicze wiadomości: o rety, samochód numer 1DNI615 produkuje mega złą kammę; 

34
00:07:55,000 --> 00:08:08,800
dlaczego produkuje złą kammę? Bo jest zaparkowany w poprzek wyjazdu, i samochód mniszek nie może się wydostać. Powstrzymuje mniszki przed wykonywaniem ich pracy. 

35
00:08:09,000 --> 00:08:24,800
Więc, 1DNI615, proszę przestawić samochód, bo inaczej, przez swoją złą kammę, w przyszłym życiu odrodzi się jako rower. Nawet samochody mogą mieć dobrą i złą kammę. 

36
00:08:25,000 --> 00:08:41,800
OK, to już przeszłość, więc uwolnię się od niej i będę kontynuować mowę. Jest tyle zakłóceń w życiu, ale skoro przeminą, uwolnij się od nich – dlaczego trzymamy się ich?

37
00:08:42,000 --> 00:08:54,800
W mojej pracy jako mnich często spotykam ludzi, którzy przychodzą opowiadać mi o swoich problemach. Nie przeszkadza mi to; proszę, przychodźcie opowiadać o problemach. 

38
00:08:55,000 --> 00:09:00,800
Wiecie, dlaczego ludzie lubią przychodzić i rozmawiać z mnichami o swoich problemach? Bo jesteśmy tani. 

39
00:09:01,000 --> 00:09:10,800
Normalnie trzeba dużo płacić za rozmawianie o problemach, to się nazywa terapia. Nie wiem, ile to kosztuje za godzinę, ale tutaj można dostać to samo za darmo, to się opłaca.

40
00:09:11,000 --> 00:09:19,800
Ale poza tym to jest w naturze tej pracy: jako mnich rozumiesz jak działa rzeczywistość, więc możesz się podzielić mądrością.

41
00:09:20,000 --> 00:09:35,800
Ale żeby nie stresować się kiedy doradza się innym – wszyscy przecież jesteśmy terapeutami dla naszych przyjaciół – mój nauczyciel, Ajahn Chan, powiedział: 

42
00:09:36,000 --> 00:09:49,800
ludzie przychodzą do mnichów ze swoimi problemami. Musicie im pozwolić przyjść i wyładować te problemy na siebie. Wysypać te wszystkie śmieci. 

43
00:09:50,000 --> 00:09:57,800
Musicie - powiedział Ajahn Chan - myśleć o sobie samych jako o koszach na śmieci i pozwolić ludziom wysypywać na was swoje śmieci. 

44
00:09:58,000 --> 00:10:17,800
Ludzie mówią o swoich związkach, o swoich małżeństwach, o swoich dzieciach – a po to zostałem mnichem, żeby nie zawracać sobie głowy żoną, dziećmi, interesami i tak dalej, więc czemu mnie tym zalewacie – nie, nie przeszkadza mi to. 

45
00:10:18,000 --> 00:10:32,800
Chodzi o to, powiedział Ajahn Chan, że macie być jak śmietnik. Siedzicie, a ludzie przychodzą i wrzucają do was śmieci. Ale macie być dziurawym śmietnikiem. 

46
00:10:33,000 --> 00:10:50,800
I to jest najważniejsza część: macie tego nie zatrzymywać. To, o czym mówią ludzie, ma wlatywać i wylatywać z was. Więc kiedy wychodzę stąd, nie zabieram ze sobą waszych śmieci. Tak się uwalnia od przeszłości.

47
00:10:51,000 --> 00:11:06,800
To świetne porównanie: możecie być śmietnikiem przez całe życie, i cokolwiek się wydarza, idzie do śmietnika, zostaje w nim przez moment, a potem wylatuje drugą stroną, i nic w was nie zostaje.  

48
00:11:07,000 --> 00:11:19,800
Na tym polega sztuczka, dzięki której możecie uwolnić się od stresu. A co się zazwyczaj dzieje zamiast tego? Cokolwiek wam się przytrafia, zostaje w śmietniku. 

49
00:11:20,000 --> 00:11:34,800
Nic dziwnego, że jest przepełniony. Mieliśmy dziś wywóz śmieci w Serpentine i śmieciarze starali się wepchnąć jak najwięcej śmieci do kontenerów; 

50
00:11:35,000 --> 00:11:42,800
niezależnie ile masz śmietników i jakiej wielkości, zawsze zbiera się tyle śmieci, że trzeba je udeptywać, żeby się zmieściły. 

51
00:11:43,000 --> 00:11:52,800
To tak jak ze stresem: masz tyle spraw, szczególnie z przeszłości, że nic dziwnego, że się stresujesz, nic dziwnego, że nie masz wolnego umysłu, 

52
00:11:53,000 --> 00:12:09,800
który może się skupić całkowicie na chwili obecnej, i cieszyć się nią, i cenić ją. Ale jeśli jest w twoim umyśle aż tyle przeszłości, to nic dziwnego, że nic się już nie mieści w tym śmietniku. 

53
00:12:10,000 --> 00:12:21,800
Opowiadam o tym, bo w zeszłym tygodniu wspomniałem, że moja matka nie żyje; jest takie zdjęcie, i pokazywałem je ostatnio, na którym jest moja matka z wombatem. 

54
00:12:22,000 --> 00:12:33,800
Historia tego zdjęcia jest taka, że za każdym razem, jak przyjeżdżałem do niej z Australii, przywoziłem maskotkę, na pamiątkę. 

55
00:12:34,000 --> 00:12:51,800
a pierwszym razem kiedy leciałem do niej do Londynu, zabrałem małego kangurka, którego kupiłem na lotnisku – to trochę kiczowate, ale kobiety lubią takie maskotki; 

56
00:12:52,000 --> 00:13:11,800
a przynajmniej mojej mamie się podobała. Potem kupiłem koalę. Potem dziobaka. Potem kukaburę. A kiedy odwiedzałem mamę za piątym razem, kupiłem wombata. 

57
00:13:12,000 --> 00:13:34,800
Wombat był piąty. Moja mama miała taką półkę u siebie w domu, gdzie ustawiała wszystkie ważne drobiazgi. No i miała już na tej półce kangura, koalę, dziobaka i kukaburę, a teraz miała jeszcze wombata. 

58
00:13:35,000 --> 00:13:47,800
Ale na półce nie było już miejsca. Kiedy próbowała upchnąć go na półce, kilka innych maskotek spadło. Więc spędziła chyba z pół godziny, próbując zmieścić te wszystkie maskotki na tej małej półce. 

59
00:13:48,000 --> 00:13:58,800
Zapytałem: czemu nie wyrzucisz tych maskotek, stoją na tej półce od lat! Powiedziała: nie mogłabym tego zrobić, tyle dla mnie znaczą. 

60
00:13:59,000 --> 00:14:13,800
Na tej półce nie trzymała tylko pozytywnych wspomnień, ale też negatywne: rachunki za prąd i za telefon też tam były, i one też spadały.

61
00:14:14,000 --> 00:14:28,800
I tak samo działa stres: twój umysł przechowuje zbyt wiele rzeczy na raz. Masz za dużo rzeczy na półce. Próbujesz zmieścić coś jeszcze, ale po prostu nie ma na to miejsca i rzeczy spadają. 

62
00:14:29,000 --> 00:14:41,800
A kiedy spadają, to masz załamanie nerwowe. Czujesz złość albo wpadasz w depresję, bo nie możesz już nic więcej zmieścić w swoim umyśle. Znacie to uczucie. 

63
00:14:42,000 --> 00:15:01,800
To nie tak należy sobie radzić ze stresem. Tak nie należy sobie radzić z życiem. Więc miej na półce jedną maskotkę. Uwolnij się od tej całej przeszłości. Nie musisz się nią ciągle zajmować. 

64
00:15:02,000 --> 00:15:15,800
W twoim mózgu jest coś, co przypomina mój ulubiony przycisk na komputerze: „delete” [usuń]. Uwielbiam delete. Najczęściej przyciskam właśnie ten klawisz. 

65
00:15:16,000 --> 00:15:36,800
Ktoś mówi coś, co mnie nie interesuje: delete. Czy nie powinienem odpowiedzieć na te wszystkie e-maile? Nie, ta osoba nie ma wystarczająco dużo dobrej kammy – delete. 

66
00:15:37,000 --> 00:15:48,800
To nie o mnie chodzi, to wszystko przez tą kammę – delete. Taki klawisz jest też w mózgu. Jeśli umiecie go znaleźć, możecie uwolnić się od przeszłości. 

67
00:15:49,000 --> 00:16:00,800
Dlaczego to robić? Bo wtedy macie pole do tego, żeby osiągać to co chcecie w chwili obecnej. Kolejną rzeczą, która sprawia ludziom trudność, jest martwienie się o przyszłość;

68
00:16:01,000 --> 00:16:16,800
spędzamy całe dnie zamartwiając się, co się może stać. To zajmuje jeszcze więcej przestrzeni w umyśle. Nic dziwnego, że mamy trudności z osiągnięciem sukcesu w teraźniejszości, i cieszeniem się życiem. 

69
00:16:17,000 --> 00:16:32,800
Ostatnio opowiadałem historię – to bardzo stara, ale bardzo dobra historia, z mojego życia – o tym jak zdawałem końcowe egzaminy na uniwersytecie w Cambridge; to tam studiowałem. 

70
00:16:33,000 --> 00:16:47,800
To było w 1972 roku. Końcowy egzamin z nauk przyrodniczych. Ale taki naprawdę końcowy: wszystkie wcześniejsze i wszystko co robiłem wcześniej na tym uniwersytecie, nie znaczyło nic.

71
00:16:48,000 --> 00:17:03,800
Po przejściu przez te egzaminy albo dostawało się dyplom, albo się oblewało. Te egzaminy trwały sześć dni. Od poniedziałku do piątku, codziennie. 

72
00:17:04,000 --> 00:17:16,800
Egzamin rano – trzy godziny, wieczorem – trzy godziny. Godzina na lunch. Wtedy chyba jeszcze nie było Amnesty International, ale gdyby się dowiedzieli, to to była tortura. 

73
00:17:17,000 --> 00:17:29,800
Trzy godziny, godzina na lunch, znowu trzy godziny, i tak przez sześć dni. A najgorsze było to, że wszyscy mówili, że moja przyszłość zależy od tych egzaminów. 

74
00:17:30,000 --> 00:17:45,800
Jeśli dobrze ci poszło, miałeś piękną przyszłość, jeśli oblałeś, to przegrałeś życie. Gdybym tylko wtedy wiedział, że zostanę mnichem, to nie wkładałbym w to aż takiego wysiłku.

75
00:17:46,000 --> 00:18:03,800
Ale wtedy nie wiedziałem, więc ciężko pracowałem. Ale miałem taką sztuczkę, dzięki której radziłem sobie ze stresem: podstawowe techniki medytacji. 

76
00:18:04,000 --> 00:18:19,800
Robiłem to samo od około trzech lat w trakcie studiów. I przez cały ten tydzień, nie jadłem lunchu. Zjadałem pożywne śniadanie i kolację, i w porze lunchu wracałem do swojego pokoju, 

77
00:18:20,000 --> 00:18:37,800
który był około dziesięć minut od sali egzaminacyjnej i przez pół godziny medytowałem. I co się działo? Jak tylko usiadłem, pierwszą rzeczą o której myślałem był poranny egzamin. 

78
00:18:38,000 --> 00:18:46,800
„Jak mi poszło?” „Czy dobrze odpowiedziałem na tamto pytanie?” Wszyscy wiemy, jakie to jest głupie. Oddaliśmy już kartkę.

79
00:18:47,000 --> 00:18:57,800
Dobrze czy źle, jest za późno, żeby coś zmienić. To oczywiste, nieprawdaż? Powinieneś się od tego uwolnić; uwolnij się od przeszłości, w tej chwili już i tak nie możesz nic zrobić.

80
00:18:58,000 --> 00:19:16,800
Łatwo powiedzieć. Ale ja to ćwiczyłem i byłem w stanie się uwolnić od tego super ważnego egzaminu rano. Wy też możecie się tego nauczyć; niezależnie od tego, co się stało w przeszłości, nie możecie jej zmienić. 

81
00:19:17,000 --> 00:19:26,800
Oddaliście już kartkę z egzaminu z przeszłości. Myślenie o niej to strata czasu, i czy była dobra czy zła, nic już nie możecie zrobić. 

82
00:19:27,000 --> 00:19:39,800
Byłem w stanie uwolnić się od egzaminu. Następną myślą, skoro już nie zamartwiałem się porannym egzaminem, był egzamin popołudniowy.

83
00:19:40,000 --> 00:19:57,800
„Czy powinienem przestać medytować, wyciągnąć książkę i zacząć się uczyć?” Oczywiście, to czego się uczyłem pół godziny przed egzaminami ani razu się na nich nie pojawiło. 

84
00:19:58,000 --> 00:20:07,800
Nigdy. Kompletna strata czasu. To był czas na odpoczynek. Nie na pracę.

85
00:20:08,000 --> 00:20:20,800
Jeśli martwisz się o przyszłość, to nie możesz być w chwili obecnej i skupić się na przygotowywaniu przyszłego sukcesu; dla mnie tym przygotowaniem był odpoczynek. 

86
00:20:21,000 --> 00:20:34,800
Jeśli nie wiesz, jak odpoczywać, to będziesz ponosić porażkę za porażką, bo nie będziesz wiedział jak przygotować umysł na wyzwania którym będzie musiał stawić czoła w przyszłości. 

87
00:20:35,000 --> 00:20:40,800
Musiałem uwolnić się od przyszłości, a że ćwiczyłem wcześniej medytację, nie było to dla mnie trudne. 

88
00:20:41,000 --> 00:20:50,800
Mimo, że te egzaminy były ważne i miały decydować o moim przyszłym życiu, byłem w stanie całkowicie o nich zapomnieć i pozostać w chwili obecnej. 

89
00:20:51,000 --> 00:21:01,800
To się nazywa świadomość chwili obecnej. Kiedy przedstawiam to w kontekście konkretnej sytuacji z mojego życia, możecie zobaczyć, jak bardzo dotyczy to prawdziwego życia.

90
00:21:02,000 --> 00:21:14,800
Ale to, co się stało później zszokowało mnie, bo kiedy przestałem myśleć o przeszłości, czyli o porannym egzaminie, i o przyszłości, czyli popołudniowym egzaminie, zdałem sobie sprawę, że się trząsłem. 

91
00:21:15,000 --> 00:21:27,800
Przychodzę tutaj co piątek i przemawiam przed publicznością, tysiące ludzi oglądają to w Internecie, występuję w telewizji na żywo, nie jestem nerwowym człowiekiem, ale wtedy siedziałem i się trząsłem.

92
00:21:28,000 --> 00:21:42,800
Presja tych egzaminów mnie przytłoczyła. Byłem zdenerwowany. Co mnie zszokowało, bardziej niż sam fakt, że byłem zdenerwowany, było to, że wcześniej tego nie zauważyłem.

93
00:21:43,000 --> 00:21:52,800
Byłem tak zafiksowany na przyszłych i przeszłych wydarzeniach, że byłem kompletnie nieświadomy tego, co się działo z moim ciałem w teraźniejszości. 

94
00:21:53,000 --> 00:22:02,800
To mnie zaszokowało, i wtedy zacząłem rozumieć, dlaczego ludzie chorują. Chorujecie, bo nie macie świadomości własnego ciała;

95
00:22:03,000 --> 00:22:10,800
jesteście tak zaabsorbowani przeszłością i przyszłością, że nie jesteście tutaj, ze swoim ciałem, i nie słuchacie znaków. 

96
00:22:11,000 --> 00:22:16,800
Kiedy już znalazłem się w chwili obecnej i zdałem sobie sprawę, że się trzęsę, byłem w stanie dość łatwo zrelaksować ciało, 

97
00:22:17,000 --> 00:22:27,800
dokładnie w tej sposób, o którym mówiłem tutaj na początku medytacji: przez uważność i życzliwość, można wyłączyć te drgawki.

98
00:22:28,000 --> 00:22:42,800
Następną częścią tej medytacji, kiedy już uwolniłem się od przeszłości i przeszłości, drżenie ustało, to zauważyłem, jak bardzo zmęczony i wyczerpany był mój mózg.

99
00:22:43,000 --> 00:22:53,800
Skojarzyło mi się to ze zużytą torebką od herbaty – wyczerpany potencjał. Mój mózg przypominał starą, wyparzoną torebkę herbaty. 

100
00:22:54,000 --> 00:23:09,800
Te doświadczenia również podpowiedziały mi, skąd pochodzi wiele depresji i negatywnych myśli. Jeśli większość ludzi w tym pomieszczeniu stałaby się świadoma stanu własnego mózgu, 

101
00:23:10,000 --> 00:23:19,800
zdałaby sobie pewnie sprawę, że jest naprawdę zmęczony i potrzebuje odpoczynku. Jako, że zdałem sobie sprawę z tego, że mój umysł był zmęczony, 

102
00:23:20,000 --> 00:23:32,800
mogłem, przez kilkanaście minut, nie pracować, relaksować się i trwać w bezruchu. Dzięki temu pod koniec tej medytacji mój umysł był znów w pełni sił. 

103
00:23:33,000 --> 00:23:41,800
Czułem się rześko, mój umysł był żywy i pełen energii. I nadal pamiętam, jak moi znajomi komentowali po egzaminach, 

104
00:23:42,000 --> 00:23:50,800
że byłem jedynym studentem, który po południu wchodził do tej sali egzaminacyjnej z uśmiechem na twarzy. 

105
00:23:51,000 --> 00:24:01,800
Byłem w stanie to zrobić, bo czułem się zrelaksowany, i dzięki temu poszło mi bardzo dobrze. W stresującej sytuacji, jednej z pierwszych jakie napotkałem w życiu, 

106
00:24:02,000 --> 00:24:12,800
poradziłem sobie w taki sposób, że byłem w stanie się uśmiechnąć do tych popołudniowych egzaminów. To jest świetny przykład na to, jak radzić sobie ze stresem. 

107
00:24:13,000 --> 00:24:22,800
Od tamtej pory korzystałem z tej techniki przez całe życie. Często zdarza mi się pracować tak ciężko, że naprawdę jestem bardzo zmęczony. 

108
00:24:23,000 --> 00:24:32,800
Czasem mnisi patrzą na mój rozkład zajęć i mówią, że nie byliby w stanie temu podołać. Tłumaczę im, jak można podołać. Pamiętam, jak kiedyś poleciałem do Singapuru

109
00:24:33,000 --> 00:24:47,800
w piątek wieczorem, to był nocny lot – i jak tylko wylądowałem, musiałem nauczać; w tym czasie grali pewien koncert, który był grany wczesnym popołudniem, 

110
00:24:48,000 --> 00:25:11,800
a potem grałem samego siebie w buddyjskim przedstawieniu, a potem wszyscy szli na lunch, czy obiadokolację, nie wiem jak oni to nazywają w Azji – niech będzie że po prostu „posiłek”. 

111
00:25:12,000 --> 00:25:29,800
Jako mnich, nie mogłem nic zjeść – a ja byłem potwornie zmęczony, ale musiałem zabawić wszystkich, powiedzieć coś mądrego i głębokiego; z tego samego powodu przychodzę tutaj, 

112
00:25:30,000 --> 00:25:39,800
inaczej pomyślicie, że zmarnowaliście piątkowy wieczór, więc co piątek jestem pod presją: „znowu muszę powiedzieć coś mądrego”. 

113
00:25:40,000 --> 00:25:54,800
W każdym razie: byłem pod dużą presją i byłem wyczerpany. Znalazłem ciche miejsce; to było wyjście awaryjne, i usiadłem i zacząłem medytować. 

114
00:25:55,000 --> 00:26:04,800
Uwolniłem się od przeszłości, uwolniłem się od przyszłości i poczułem jak zmęczenie paruje ze mojego ciała i umysłu. Po prostu usiadłem i odpoczywałem.

115
00:26:05,000 --> 00:26:11,800
Nie robiłem nic. Pogodziłem się ze swoim ciałem, byłem wobec niego życzliwy, a energia z powrotem do mnie popłynęła. 

116
00:26:12,000 --> 00:26:34,800
Po pół godzinnej medytacji byłem znowu w stanie występować. Tak radzę sobie ze stresem w życiu. Kiedy jestem zmęczony, odpoczywam. Jeśli nie odpoczywasz, nie pracujesz efektywnie. 

117
00:26:35,000 --> 00:26:43,800
Problem z ludźmi we współczesnych czasach jest taki, że ciągle idą do przodu, do przodu, do przodu. Ciągle prą do przodu. 

118
00:26:44,000 --> 00:26:52,800
Nie można tak robić, to nie jest inteligentny styl pracy. Przepraszam, że przytoczę porównanie, którego używałem wcześniej wielokrotnie, ale pasuje do dzisiejszego tematu: 

119
00:26:53,000 --> 00:27:01,800
ile waży moja szklanka wody? Zrobiłem to podczas mojej wizyty w Imperial College w Londynie w październiku. 

120
00:27:02,000 --> 00:27:14,800
Imperial College to jedna z czołowych uczelni naukowych, i jak tylko zadałem to pytanie, jakiś mądrala na widowni powiedział „około 150 gramów”, bo był naukowcem i chciał być dokładny.

121
00:27:15,000 --> 00:27:35,800
Ale nie o to mi chodziło. Chodzi o to: ile waży ta szklanka? Im dłużej ją trzymasz, tym więcej waży. Trzymasz ją pięć minut, boli cię ramię. Dziesięć minut, boli bardziej. 

122
00:27:36,000 --> 00:27:48,800
Dwadzieścia minut, umierasz z bólu i jesteś bardzo głupim mnichem. Co powinieneś zrobić, kiedy robi się za ciężka? Odłożyć ją.

123
00:27:49,000 --> 00:27:59,800
Przynajmniej na kilka albo kilkadziesiąt sekund. Odstaw ją i daj ręce odpocząć przez trzydzieści sekund. A kiedy podniesiesz ją znowu będzie się wydawała lżejsza.

124
00:28:00,000 --> 00:28:11,800
Naprawdę, teraz czuję, jakby była o wiele lżejsza. Dlaczego? Bo twoje mięśnie odpoczęły. Teraz łatwiej ją trzymać. Tak należy radzić sobie ze stresem w życiu. 

125
00:28:12,000 --> 00:28:29,800
Niezależnie od tego, jakie masz obowiązki w życiu, jeśli trzymasz je i trzymasz, aż staną się nie do zniesienia, proszę, odstaw je. Odpocznij, zrelaksuj się. A kiedy potem znowu je podniesiesz, będzie ci lżej. 

126
00:28:30,000 --> 00:28:37,800
Wymyśliłem to porównanie, a ostatnio ktoś podobno widział je na Australijskiej Giełdzie Papierów Wartościowych. 

127
00:28:38,000 --> 00:28:52,800
Jak radzić sobie ze stresem jeśli jest się maklerem giełdowym, w czasach kryzysu ekonomicznego w Europie. A więc to naprawdę działa. W ten sposób można zrobić wiele, nie męcząc się. 

128
00:28:53,000 --> 00:29:13,800
Do wszystkich młodych ludzi: jeśli zdajecie właśnie jakieś egzaminy, to wiecie, że jeśli ciągle się uczycie i uczycie, to w końcu wasz umysł jest tak zmęczony, że nie jest w stanie funkcjonować. Tracicie czas.

129
00:29:14,000 --> 00:29:27,800
Zamiast tego nauczcie się, jak uwalniać się od rzeczy. Odstawcie to na moment. A potem możecie znowu to podnieść, i wasz umysł będzie jasny i zdolny do efektywnej pracy.

130
00:29:28,000 --> 00:29:42,800
W niektórych sytuacjach stresu da się uniknąć. Stres powoduje brak produktywności, a jedyne, co musisz zrobić to nauczyć się uwalniać od rzeczy i zostawiać je na jakiś czas, 

131
00:29:43,000 --> 00:30:05,800
i zaufać, że to pięć-dziesięć minut relaksu to inwestycja, dzięki której twój mózg będzie bardziej produktywny, a czas, który przeznaczyłeś na relaksację się zwróci. 

132
00:30:06,000 --> 00:30:15,800
Wykonasz dwugodzinną pracę w półtorej godziny. I będzie to praca wysokiej jakości. Czy to nie brzmi sensownie?

133
00:30:16,000 --> 00:30:30,800
W ten sposób uczysz się, jak zrobić wiele różnych rzeczy nie doświadczając stresu. Uczysz się relaksować, nie martwisz się o przeszłość, nie martwisz się o przyszłość,  

134
00:30:31,000 --> 00:30:51,800
twój mózg jest pełen energii, i wreszcie robisz wszystko z uśmiechem. Jeśli wlejesz trochę radości w to co robisz, zauważysz, że stanie się to łatwiejsze.  Uśmiech generuje energię. 

135
00:30:52,000 --> 00:31:15,800
Jest taka historia, i nie usłyszałem jej na uniwersytecie, ale w świątyni w Tajlandii. W skrócie: musieliśmy wykonać bardzo ciężką fizyczną pracę, przez dziewięć dni przewożąc taczkami ziemię.

136
00:31:16,000 --> 00:31:27,800
Nie zostałem mnichem, żeby pracować jak robotnik! Zostałem mnichem, żeby medytować, doświadczać inspiracji, dostrzeganie światła w medytacji, 

137
00:31:28,000 --> 00:31:38,800
słuchać mądrych słów swoich nauczycieli, a nie wozić ziemię taczkami. Byłem wykorzystywany! Pewnego dnia było tak ciężko

138
00:31:39,000 --> 00:31:57,800
a to nie było w Australijskim klimacie, to było w dżungli, więc było gorąco, wilgotno, dużo komarów, które zjadały nas żywcem, a ja jestem z Anglii, nie jestem przyzwyczajony do takiego klimatu.

139
00:31:58,000 --> 00:32:08,800
Mieliśmy jeden posiłek dziennie, ryż z żabami i rybami. Byłem niedożywiony, w klimacie, w którym źle się czułem, wożąc ziemię

140
00:32:09,000 --> 00:32:19,800
i to nie tylko sześć-osiem godzin dziennie, ale od dziewiątej rano do dziesiątej wieczorem. To naprawdę było wyczerpujące i po kilku dniach miałem dość. 

141
00:32:20,000 --> 00:32:36,800
Co robią ludzie z Zachodu – Azjaci też – kiedy mają dość? Zaczynają kląć. Więc kląłem jak szewc. Tylko młodsi mnisi musieli pracować; starsi tylko siedzieli, 

142
00:32:37,000 --> 00:32:46,800
pili herbatę i rozmawiali z ludźmi, i choć to był ich pomysł, nie musieli nic robić, a my pracowaliśmy. To tak jak z szefami, którzy mają mnóstwo świetnych pomysłów, 

143
00:32:47,000 --> 00:33:05,800
ale to inni muszą za nich pracować. Dlatego w świątyni mamy zasadę. To jest Czcigodny Chunda, i jeśli Czcigodny Chunda ma pomysł, żeby coś zrobić, sam musi to zrobić. Dlatego mnisi rzadko mają pomysły. 

144
00:33:08,000 --> 00:33:20,800
Tam to tak nie działało i musieliśmy chodzić z tymi taczkami, a ja kląłem. Kląłem po angielsku; można pomyśleć, że jeśli klnę po angielsku, tajscy mnisi nie zrozumieją,

145
00:33:21,000 --> 00:33:34,800
ale oni jak najbardziej widzą, że jesteś nie w humorze. No i jeden z nich podszedł do mnie, i nie pamiętam jak się nazywał, ale dziękuję, 

146
00:33:35,000 --> 00:33:48,800
powiedziałeś mi wiele ważnych rzeczy o życiu; sadhu, sadhu; powiedział: „myślenie o wożeniu ziemi taczką jest trudne, ale samo wożenie jest łatwe”. Myślenie jest trudne, robienie tego nie. 

147
00:33:49,000 --> 00:33:57,800
Coś zaskoczyło w moim umyśle. Ciągle tylko myślałem: nie powinienem musieć wozić tej ziemi, nie chcę chodzić z tymi taczkami, ile jeszcze taczek mam do przewiezienia?

148
00:33:58,000 --> 00:34:09,800
I przez to było mi ciężko. Jak tylko przestałem o tym myśleć, taczka wydała się lżejsza i łatwiej było ją pchać. To dziwne, ale to prawda. 

149
00:34:10,000 --> 00:34:21,800
Więc jeśli masz zadanie do zrobienia do szkoły, jeśli masz jakiś duży projekt, to myślenie o tym jest tą trudną częścią. Wykonanie go jest tak naprawdę łatwe. 

150
00:34:22,000 --> 00:34:30,800
Zacznij tak pracować, a ogromna ilość stresu zniknie z twojego życia. Ile razy zdarzało ci się coś takiego: masz jakiś projekt.

151
00:34:31,000 --> 00:34:40,800
„Piątek wieczór, nie możesz mi tego teraz dać, nie przed weekendem, to nie fair, nie możesz mi tego zrobić, dlaczego ja, dlaczego nie ktoś inny, tak ciężko dla ciebie pracuję!” 

152
00:34:41,000 --> 00:35:01,800
To jest problem. Roztrząsanie tego. To marnotrawstwo czasu. Po prostu to zrób, a poczujesz, że prawie w ogóle się nie stresujesz. Zapamiętajcie tę naukę: myślenie o tym jest trudne. Zrobienie tego jest łatwe. 

153
00:35:02,000 --> 00:35:15,800
Dawanie mów Dhammy: łatwizna, idziesz i mówisz do ludzi. Ludzie ze sobą rozmawiają, to właściwie to samo, tylko, że mówię do mikrofonu. Nawet lepiej, bo mikrofon nie odpowiada. 

154
00:35:18,000 --> 00:35:25,800
Ale myślenie o tym? „Ojej, muszę przemówić publicznie, co oni o mnie pomyślą, czy im się spodoba, czy im się nie spodoba?” – to jest problem. 

155
00:35:26,000 --> 00:35:34,800
Więc nie myśl, tylko po prostu to zrób. Dzięki temu mnóstwo stresu znika z twojego życia, i dzięki temu możesz zostać człowiekiem sukcesu –

156
00:35:35,000 --> 00:35:41,800
jesteś w stanie po prostu pracować. Jest jeszcze lęk przed porażką, to też generuje dużo stresu: „co, jeśli coś pójdzie źle?”

157
00:35:42,000 --> 00:35:48,800
Kilka spotkań temu mówiłem o tym: dobre, złe – kto to wie? Rzeczy nie idą źle, nie ma takiej możliwości. 

158
00:35:49,000 --> 00:36:01,800
Kiedy coś idzie „nie tak”, po prostu otwierają się wtedy alternatywne ścieżki dla twojej przyszłości.  Nic w moim życiu nie poszło „nie tak”. 

159
00:36:02,000 --> 00:36:13,800
Po prostu inaczej. Kilka związków mi się nie udało, ale to po prostu otworzyło mi ścieżkę do zostania mnichem. Więc nic nie poszło „nie tak”. 

160
00:36:14,000 --> 00:36:25,800
Nawet kiedy miałem ambitny plan; kiedy tu pierwszy raz przyjechałem, byłem mnichem drugiego stopnia, a oni nie muszą pracować, 

161
00:36:26,000 --> 00:36:36,800
nie muszą podejmować decyzji, jest łatwiej być mnichem drugiego stopnia, tak jak Czcigodny Chunda - siedzi się i nic nie robi. To jest super. 

162
00:36:37,000 --> 00:36:53,800
Taki mnichem chciałem być. Ale starsi mnisi namieszali mi w głowie, moje plany się rozsypały, zostałem starszym mnichem i teraz muszę się nagadać. 

163
00:36:54,000 --> 00:37:04,800
Ale to nie znaczy, ze coś poszło nie tak. Nieważne co się dzieje w życiu – trzeba po prostu postarać się pracować z tym, co się ma. Jest takie stare powiedzenie, które bardzo lubię: 

164
00:37:05,000 --> 00:37:23,800
„kiedy księżyc się chowa, gwiazdy mogą lśnić”. Kiedy znika księżyc, gwiazdy mogą świecić. Kiedy jedna osoba znika, pozostałe mogą zalśnić. Tak samo kiedy ja zniknę, Chunda może lśnić. 

165
00:37:27,000 --> 00:37:38,800
Chodzi o pozytywne nastawienie do życia, dzięki któremu pozbywamy się stresu. Nie ma takiej opcji, że coś idzie źle. 

166
00:37:39,000 --> 00:37:49,800
Lęk przed tym, że coś będzie nie tak powoduje wiele stresu w życiu, więc cokolwiek robię, po prostu to robię, żeby zobaczyć co się stanie. W moim życiu nic nie poszło nie tak. Nic.

167
00:37:50,000 --> 00:37:59,800
Tylko inaczej niż planowałem. Nie myślę w kategoriach „dobrze” i „źle”; raczej w ten sposób: mogę skręcić w prawo i mogę skręcić w lewo; które jest słuszne, a które nie? 

168
00:38:00,000 --> 00:38:13,800
Po prostu, jedna droga prowadzi w tą, druga w tamtą. To ułatwia podejmowanie decyzji: decyduję się na coś, patrzę co się stanie, tak czy siak zawsze da się coś zrobić z tym co się ma. W ten sposób strach znika. 

169
00:38:14,000 --> 00:38:19,800
Tak też zrobiłem gdy główny mnich ściągnął szaty. Więc pomyślałem sobie, mogę zostać nauczycielem, jeśli będę w tym dobry to super, może zainspiruję ludzi;

170
00:38:20,000 --> 00:38:28,800
jeśli będę kiepski, i ludzie powiedzą: „o, dzisiaj Ajahn Brahm ma prelekcję, idę stąd, nie będę marnować piątkowego wieczoru” – to jeszcze lepiej, 

171
00:38:29,000 --> 00:38:45,800
zostanę pustelnikiem, mogę się zająć czymś innym; tak czy siak, nie odczuwam tego jako porażki, a kiedy nie przeżywasz porażek, to stresujesz się o wiele mniej, i masz większą ochotę spróbować różnych rzeczy. 

172
00:38:46,000 --> 00:38:56,800
Była tutaj pewna kobieta, która zastanawiała się co zrobić w związku z pewnym mężczyzną: zadzwonić do niego czy nie. Zadzwoń, czemu nie spróbować, postaw wszystko na jedną kartę.

173
00:38:57,000 --> 00:39:08,800
Jeśli ktoś ci się podoba, zaryzykuj, spytaj czy się z tobą nie umówi – ale nie pytajcie nas, mnichów. Po prostu to zrób.

174
00:39:09,000 --> 00:39:28,800
Zastanów się, ile okazji w życiu straciłeś, bo się bałeś. Potem patrzysz wstecz i myślisz: „powinienem był spróbować, zebrać się na odwagę, może nic by z tego nie wyszło, ale przynajmniej bym spróbował”. 

175
00:39:29,000 --> 00:39:45,800
No właśnie, strach przed porażką. Kilka lat temu pojechałem na odosobnienie dla liderów biznesu i spotkałem biznesmena, który powiedział: „w biznesie nie nazywamy już tego porażką, tylko porażką do przodu”. 

176
00:39:46,000 --> 00:40:00,800
Podoba mi się to: możesz ponieść porażkę, ale idziesz do przodu, uczysz się na tym, stajesz się lepszym człowiekiem, bo spróbowałeś i OK, nie wyszło, ale czegoś się nauczyłeś, i było to warte tego doświadczenia.

177
00:40:01,000 --> 00:40:12,800
Dzięki temu cały ten niepokój, co będzie jeśli zrobisz to czy tamto znika z twojego życia. Idź, spróbuj. Pamiętaj, to myślenie o tym jest trudne, zrobienie tego jest łatwe.

178
00:40:13,000 --> 00:40:28,800
I tak powinniśmy się uczyć w życiu. Zakończę tą mowę pewną zabawną historią, która przekazuje ważną prawdę. Chyba nie opowiadałem jej jeszcze tutaj, a jeśli tak to bardzo rzadko. 

179
00:40:29,000 --> 00:40:40,800
Bardzo ważne jest, żeby się nauczyć tych technik. Tracicie mnóstwo czasu ucząc się innych rzeczy, które nie są ważne. 

180
00:40:41,000 --> 00:40:49,800
Ważne jest, żeby nauczyć się radzić sobie ze stresem przez uwolnienie od przeszłości i przyszłości, nauczyć się po prostu pracować bez rozmyślania o tym,

181
00:40:50,000 --> 00:41:01,800
wkładanie energii w to, co się robi, nie uznawanie porażek, pozwolenie, żeby to co się przytrafia w nas nie zostawało – to są ważne elementy naszego życia. 

182
00:41:02,000 --> 00:41:23,800
Tak ważne, że przypomniały mi o historii starego żeglarza i profesora. To historia sprzed wielu, wielu lat, kiedy nie było linii lotniczych, i przez morze trzeba było płynąć statkiem. 

183
00:41:24,000 --> 00:41:35,800
Ten profesor musiał udać się za morze żeby dać serię wykładów. Kupił bilet na liniowiec i w pierwszą noc na statku, po kolacji wybrał się na pokład, żeby zaczerpnąć wieczornego powietrza. 

184
00:41:36,000 --> 00:41:46,800
Wtedy zobaczył starego żeglarza, który siedział i patrzył w gwiazdy, bo była to piękna, bezchmurna noc. Profesor podszedł do żeglarza i zagaił: 

185
00:41:47,000 --> 00:41:50,800
- Jak długo już pływa pan po morzach? 

186
00:41:51,000 --> 00:41:57,800
- Od czternastego roku życia, a teraz jestem po sześćdziesiątce. Żeglowałem całe życie.

187
00:41:58,000 --> 00:42:08,800
– To wspaniale – powiedział profesor – wie pan, jednym z moich hobby jest astronomia. Te gwiazdy prowadzą statki, a pan pewnie wie wszystko o gwiazdach, porozmawiajmy o astronomii. 

188
00:42:09,000 --> 00:42:11,800
Żeglarz odpowiedział: - Co to jest astronomia? 

189
00:42:12,000 --> 00:42:13,800
- To te gwiazdy nad pańską głową! 

190
00:42:14,000 --> 00:42:15,800
- Ja nic nie wiem o gwiazdach. 

191
00:42:16,000 --> 00:42:24,800
- Jak to? Tyle lat na morzu i nigdy nie nauczył się pan niczego o gwiazdach na niebie? 

192
00:42:25,000 --> 00:42:26,800
- Nie. 

193
00:42:27,000 --> 00:42:33,800
- Cóż za głupi staruch – powiedział profesor – Co za marnotrawstwo życia, ty głupcze. 

194
00:42:34,000 --> 00:42:46,800
I profesor odszedł, zdegustowany. Kolejnej nocy profesor był znowu na pokładzie. I zobaczył tego starego żeglarza, który spoglądał w dół na wodę oceanu.

195
00:42:47,000 --> 00:42:51,800
Postanowił dać mu drugą szansę. Podszedł więc do niego i powiedział: 

196
00:42:52,000 --> 00:43:06,800
- Wie pan, moim drugim hobby jest morska fauna i flora. Te wszystkie zwierzęta, które żyją w tych wodach, a pan spędził tyle czasu na morzu, porozmawiajmy o biologii morskiej. 

197
00:43:07,000 --> 00:43:10,800
A stary żeglarz powiedział: - Biologia morska? Nic o tym nie wiem. 

198
00:43:11,000 --> 00:43:21,800
- Co takiego?? Tyle lat na morzu i nigdy nie chciało się panu nauczyć o tych wspaniałych stworzeniach, które żyją w wodzie?? 

199
00:43:22,000 --> 00:43:23,800
- Nie – powiedział żeglarz. 

200
00:43:24,000 --> 00:43:31,800
- Ty głupcze! Ty stary głupcze! Co za marnotrawstwo życia, nie będę z panem więcej rozmawiać. 

201
00:43:32,000 --> 00:43:48,800
Trzeciej nocy na morzu – spokojnie, były tylko cztery noce, już prawie kończę – trzeciej nocy kucharz ugotował naprawdę wspaniałą kolację. Profesor był w świetnym nastroju. 

202
00:43:49,000 --> 00:44:03,800
Pogoda była idealna: wiał delikatny wietrzyk. Profesor postanowił dać staremu żeglarzowi jeszcze jedną szansę. Powiedział do niego: 

203
00:44:04,000 --> 00:44:21,800
- Stary żeglarzu, ten wiatr prowadzi pana statek. Jeśli jest sztorm, to mogą go nawet zatopić. Wiem, że niewiele pan wie o astronomii i biologii morskiej, ale jako żeglarz, musi pan się znać na pogodzie. 

204
00:44:22,000 --> 00:44:38,800
Tak się składa, że jestem profesorem meteorologii, i jadę, żeby dać serię wykładów na sławnym uniwersytecie; może porównamy notatki? Proszę, niech pan powie, co pan wie o pogodzie. 

205
00:44:39,000 --> 00:44:49,800
A stary żeglarz odpowiedział: - Profesorze, nie wiem nic o pogodzie. Nawet nie wiem, jak się pisze „meteorologia”, cokolwiek to znaczy. 

206
00:44:50,000 --> 00:45:05,800
- Co takiego?? – powiedział profesor – Tyle lat na morzu i nie wiesz nawet nic o pogodzie, która prowadzi twój statek?? Głupcze, ty kompletny głupcze, co za marnotrawstwo życia! 

207
00:45:06,000 --> 00:45:21,800
I odszedł, bo nie miał zamiaru więcej rozmawiać z takim idiotą. Czwartej nocy – to już ostatnia – profesor w ogóle nie wyszedł na pokład. 

208
00:45:22,000 --> 00:45:30,800
Nie poszedł nawet na kolację, bo morze było wzburzone i cierpiał na chorobę morską, więc nie mógł nic zjeść, bo od razu by zwymiotował. 

209
00:45:31,000 --> 00:45:53,800
I im dłużej trwała burza na morzu, tym było gorzej. Statek coraz bardziej się kołysał w tej straszliwej burzy, aż tu nagle usłyszał „trach!”- Jesteście już podekscytowani?

210
00:45:54,000 --> 00:46:18,800
Przez kilka chwil było cicho; potem usłyszał, jak ludzie biegną za drzwiami jego kabiny. Bardzo wystraszony, otworzył drzwi i jak myślicie, kogo zobaczył na korytarzu? 

211
00:46:19,000 --> 00:46:38,800
Tego starego żeglarza, z którym wcześniej próbował rozmawiać. Żeglarz zatrzymał się, popatrzał na niego i zapytał: - Profesorze, czy przez te wszystkie lata nauczył się pan pływać? 

212
00:46:39,000 --> 00:46:43,800
- Nie, nie miałem okazji – odpowiedział profesor. 

213
00:46:44,000 --> 00:46:49,800
- Co za głupi profesor, co za marnotrawstwo życia. Nasz statek tonie. 

214
00:46:52,000 --> 00:47:06,800
Morałem tej historii jest: jeśli chcesz być żeglarzem, to do diabła z astronomią, biologią morską i meteorologią, ale musisz umieć pływać. I tak samo jest z życiem:

215
00:47:07,000 --> 00:47:19,800
możesz się uczyć wielu rzeczy, i może są one ciekawe i zajmujące, ale najważniejsze jest to, żeby nauczyć się jak nie utonąć. 

216
00:47:20,000 --> 00:47:30,800
W stresie współczesnego życia, trzeba umieć pływać wśród tych wszystkich obowiązków i zmartwień, którymi musimy się zajmować. 

217
00:47:31,000 --> 00:47:44,800
Jeśli się tego nauczysz, to nikt nie powie, co za głupi człowiek, co za marnotrawstwo życia. Więc proszę, nauczcie się pływać. Dziękuję za uwagę. 

218
00:47:45,000 --> 00:47:46,800
Tłumaczenie: KuHarmonii
Napisy: Portal Sasana.pl