1 00:00:00,640 --> 00:00:04,840 CZĘŚĆ 9 2 00:00:05,000 --> 00:00:16,840 Odbierając pasywnie piękny oddech w teraźniejszym momencie, należy pozwolić zniknąć percepcji wdechu, wydechu, początku, środka lub końca oddechu. 3 00:00:17,060 --> 00:00:31,880 Wszystko to, czego się doznaje, to doświadczenie piękna oddechu trwającego w danej chwili. Umysł nie przejmuje się już tym, jaka jest aktualnie część cyklu oddechu ani tym bardziej tym, w jakiej części ciała się on przejawia. 4 00:00:32,000 --> 00:00:42,860 Upraszczamy obiekt medytacji, czyli doświadczanie oddechu w obecnym momencie, odzierając je z wszelkich zbędnych szczegółów, wychodząc poza dualizm wdech-wydech, 5 00:00:43,000 --> 00:00:50,840 będąc jedynie świadomym pięknego oddechu, który pojawia się płynnie i nieustannie, nie podlegając niemal żadnej zmianie. 6 00:00:53,700 --> 00:01:12,040 Nie rób zupełnie nic i dostrzeż, jak ten łagodny, piękny i ponadczasowy oddech przejawia się w tobie. Sprawdź, na ile uspokojenia możesz mu pozwolić. Nie spiesz się i posmakuj słodyczy pięknego oddechu, coraz bardziej spokojnego, coraz słodszego. 7 00:01:15,000 --> 00:01:26,840 W tym momencie oddech może zniknąć całkowicie, nie gdy „ty” tego chcesz, ale gdy jest odpowiednia ilość spokoju, by pozostało tylko to, co piękne. 8 00:01:27,000 --> 00:01:37,840 Pomóc tu może pewne porównanie wzięte z książki Alicja w Krainie Czarów Lewisa Carrola. Alicja wraz z Królową Kier dostrzegają na niebie uśmiechniętego Kota z Cheshire. 9 00:01:38,000 --> 00:01:47,840 Gdy przyglądają się temu zjawisku, z początku znika ogon kota, potem łapy, a następnie znika całe ciało i pozostaje tylko głowa, która wciąż się uśmiecha. 10 00:01:48,000 --> 00:02:04,840 Wtedy to głowa kota też powoli przechodzi w nicość, poczynając od uszu i wąsów i dalej, aż wreszcie cała znika – pozostaje już tylko uśmiech na niebie! W tym porównaniu nie ma już ust, które by się uśmiechały, choć nadal widoczny jest uśmiech. 11 00:02:08,000 --> 00:02:16,840 Jest to bardzo trafna analogia do procesu odpuszczania na tym etapie medytacji. Uśmiech na twarzy kota oznacza piękny oddech. 12 00:02:17,000 --> 00:02:27,840 Znikający kot reprezentuje oddech, który zanika, a bezcielesny uśmiech wciąż widoczny na niebie znaczy czysto mentalny obiekt „piękna” wyraźnie widoczny w umyśle. 13 00:02:31,000 --> 00:02:41,840 Ten całkowicie umysłowy obiekt medytacyjny nazywa się nimittą. Nimitta oznacza w języku palijskim znak; w tym kontekście będzie to znak umysłowy. 14 00:02:42,000 --> 00:02:53,840 To jest jak najbardziej prawdziwy obiekt w sferze umysłowej (citta) i gdy się pojawia po raz pierwszy, jest bardzo zadziwiający. Ta niezwykłość wynika z tego, że nie doświadczyło się wcześniej czegoś podobnego. 15 00:02:54,000 --> 00:03:08,840 W tym momencie też pewna aktywność umysłowa, zwana percepcją lub kojarzeniem, szuka w pamięci odpowiedniego doświadczenia z codziennego życia, czegoś, co byłoby choć nieco podobne, tak by dostarczyć odpowiedniego opisu umysłowi. 16 00:03:13,000 --> 00:03:23,800 Dla większości medytujących to „niematerialne piękno”, ten rodzaj umysłowego radosnego uniesienia będzie postrzegany jako piękne światło. Nie jest to jednak światło. 17 00:03:24,000 --> 00:03:32,800 Oczy są zamknięte i świadomość wzroku od dłuższego czasu już nie funkcjonuje. To jest świadomość umysłu uwolniona po raz pierwszy od świata pięciu zmysłów. 18 00:03:33,000 --> 00:03:42,800 Może być to podobne do księżyca w pełni, reprezentując w ten sposób promienny umysł, który wychodzi zza chmur, czyli spoza świata pięciu zmysłów. 19 00:03:45,000 --> 00:03:58,800 To, co się manifestuje, to umysł, nie światło, choć dla większości wydawać się będzie światłem, zatem będzie kojarzone ze światłem, gdyż tylko taki niedoskonały opis jest tym, co percepcja może zaoferować. 20 00:03:59,000 --> 00:04:08,800 Dla innych medytujących pierwsze pojawienie się nimitty przejawia się skojarzeniowo jako doznania cielesne, takie jak intensywny spokój lub wręcz ekstaza. 21 00:04:12,000 --> 00:04:23,800 Należy znów podkreślić, że świadomość ciała (czyli tego, co doświadcza przyjemności i bólu, ciepła i zimna i tak dalej) już dawno nie funkcjonuje, więc nie jest to fizyczne doznanie. 22 00:04:24,000 --> 00:04:38,800 To jest po prostu „percepcja” podobna do przyjemności. Niektórzy widzą białe światło, niektórzy złotą gwiazdę, niektórzy błękitną perłę… Najistotniejsze jest, by wiedzieć, że wszystkie opisują te same zjawiska. 23 00:04:39,000 --> 00:04:46,800 Wszyscy doświadczają tego samego, czysto mentalnego obiektu, a wszelkie szczegóły przejawiają się poprzez procesy skojarzeniowe. 24 00:04:50,000 --> 00:05:03,800 Można rozpoznać nimittę dzięki sześciu następującym cechom: 1. Pojawia się jedynie po piątym etapie medytacji, po tym jak medytujący pozostawał przez długi czas z pięknym oddechem; 25 00:05:04,000 --> 00:05:17,800 2. Pojawia się, gdy oddech znika; 3. Przychodzi tylko w momencie, gdy pięć zewnętrznych zmysłów (wzroku, słuchu, węchu, smaku i dotyku) przestaje całkowicie funkcjonować; 26 00:05:18,000 --> 00:05:29,800 4. Przejawia się tylko w cichym umyśle, kiedy opisujące myśli są całkowicie nieobecne; 5. Jest zadziwiająca, ale bardzo atrakcyjna; 27 00:05:30,000 --> 00:05:37,800 6. Jest pięknie prostym obiektem. Wspominam o tych cechach, by odróżnić prawdziwe nimitty od wyimaginowanych. 28 00:05:40,000 --> 00:05:43,800 Czyta: Dawid Bania Napisy: Portal Sasana.pl