1
00:00:01,640 --> 00:00:04,840
CZĘŚĆ 7

2
00:00:05,000 --> 00:00:21,840
Kiedy rozpoznajesz wdechy i wydechy przez, załóżmy, sto oddechów z rzędu, bez opuszczenia ani jednego, wtedy osiągnąłeś to, co nazywam trzecim etapem medytacji, czyli „utrzymującą się uważnością oddechu”.

3
00:00:22,060 --> 00:00:33,880
Jest to etap jeszcze bardziej spokojny i radosny niż poprzednie etapy. Chcąc iść jeszcze dalej, należy dążyć do uzyskania pełnej ciągłości uważność oddechu.

4
00:00:35,000 --> 00:00:45,860
Czwarty etap, czyli „pełna ciągłości uważność oddechu”, występuje wówczas, gdy uwaga rozszerza się na każdą chwilę oddechu.

5
00:00:46,000 --> 00:01:03,840
Najpierw zdajesz sobie sprawę z wdechu w pierwszej jego fazie, gdy zaczynają przejawiać się pierwsze związane z nim doznania. Wtedy też obserwujesz stopniowy rozwój tych doznań przez cały wdech, nie omijając nawet najmniejszego momentu.

6
00:01:04,000 --> 00:01:18,840
Gdy wdech się kończy, rozpoznajesz ten moment, dostrzegasz w umyśle ostatnie poruszenia wdychanego powietrza. Wtedy zaobserwować możesz następny moment jako pauzę w oddechu.

7
00:01:21,000 --> 00:01:37,840
Tych pauz, zanim rozpocznie się wydech, jest znacznie więcej. Widzisz pierwszą chwilę wydechu i każde kolejne doznanie w trakcie rozwoju wydechu, aż do całkowitego zaniknięcia wydechu, gdy jego funkcja się kończy. 

8
00:01:38,000 --> 00:01:58,840
Wszystko to odbywa się w zupełnej ciszy i tylko w chwili obecnej. Jest to doświadczanie każdej części wdechu i wydechu, nieprzerwanie, przez kilkaset oddechów z rzędu. Dlatego ten etap jest nazywany „PEŁNĄ ciągłości uważnością oddechu”.

9
00:02:02,000 --> 00:02:14,840
Nie można dojść do tego etapu siłowo przez łapanie czy trzymanie. Możesz osiągnąć ten stopień wyciszenia tylko poprzez puszczenie wszystkiego we wszechświecie 

10
00:02:15,000 --> 00:02:29,840
z wyjątkiem tej chwili, kiedy doświadczasz oddechu przejawiającego się bezgłośnie w tym konkretnym momencie. „Ty” nie dojdziesz do tego etapu, to umysł osiąga ten poziom.

11
00:02:31,000 --> 00:02:40,840
Umysł robi całą potrzebną pracę, rozpoznając ten etap jako bardzo spokojne i przyjemne przebywanie poprzez bycie sam na sam z oddechem. 

12
00:02:41,000 --> 00:02:49,840
To w tym momencie „wykonawca”, czyli podstawowa część naszego ego, zaczyna powoli zanikać.

13
00:02:53,000 --> 00:03:06,840
Przekonasz się, że na tym etapie medytacji postęp będzie bezwysiłkowy. Musisz tylko usunąć się z drogi, odpuścić sobie siebie i patrzeć, jak wszystko dzieje się samoczynnie.

14
00:03:07,000 --> 00:03:20,840
Jeśli tylko na to pozwolisz, umysł sam skieruje się ku nieskomplikowanemu, spokojnemu i błogiemu zunifikowaniu bycia w bezpośredniej bliskości z pojedynczym obiektem. 

15
00:03:21,000 --> 00:03:31,840
Będzie to zwykłe przebywanie z oddechem w każdej chwili. Jest to unifikacja umysłu, jedność w konkretnej chwili, zjednoczenie w bezruchu.

16
00:03:34,000 --> 00:03:49,800
Czwarty etap nazywam „skocznią” medytacji, gdyż stąd można wskoczyć w błogie stany. Jeśli utrzymasz tę jedność świadomości, nie zakłócając procesu, wtedy oddech zacznie zanikać. 

17
00:03:50,000 --> 00:04:04,800
Gdy oddech zacznie być coraz płytszy, umysł zwróci uwagę na to, co jest istotą doświadczenia oddechu – niesamowity spokój, poczucie wolności 
i szczęścia.

18
00:04:09,000 --> 00:04:20,800
Na tym etapie lubię używać terminu „piękny oddech”. W tym momencie umysł rozpoznaje ten spokojny oddech jako coś niezwykle pięknego. 

19
00:04:21,000 --> 00:04:38,800
Jesteś świadomy tego pięknego oddechu w sposób ciągły, chwila po chwili, bez żadnej przerwy w postępujących po sobie doświadczeniach. Jesteś świadom jedynie pięknego oddechu, bez wysiłku, przez bardzo długi okres.

20
00:04:41,000 --> 00:04:53,800
Teraz pozwól zniknąć oddechowi tak, by pozostało tylko to, co „piękne”. Piękno bez podstawy materialnej staje się obiektem czysto umysłowym. 

21
00:04:54,000 --> 00:05:05,800
W tym momencie umysł ma jako obiekt sam umysł. Nie zwracasz już uwagi na oddech czy na ciało, myśli, dźwięki zewnętrznego świata.

22
00:05:06,000 --> 00:05:25,800
Wszystko, czego jesteś świadom, to piękno, spokój, błogość, światło lub jakkolwiek to nazwie twoje postrzeganie. Doświadczasz jedynie piękna bez niczego konkretnego, co byłoby piękne w sposób ciągły, bez wysiłku.

23
00:05:26,000 --> 00:05:38,800
Dawno już przestałeś gadać wewnątrz siebie, puściłeś opisy i oceny. Tutaj umysł jest tak ustabilizowany, że nie może nic powiedzieć.

24
00:05:39,000 --> 00:05:52,800
Doświadczasz właśnie pierwszego rozkwitu błogości w umyśle. Ta błogość rozwinie się, wzrośnie i stanie się stabilna i mocna. Tym sposobem wejdziesz w stany zwane jhanami. 

25
00:05:54,000 --> 00:05:58,800
Czytał: Mateusz Szechlicki
Napisy: Portal Sasana.pl